Normlnie - nienormalni (Los A, Vondy, Levki)

PROLOG

- Hej!! Uważaj jak chodzisz!!- krzyknąłem na kumpla, który wpadł na mnie z michą pełną popcornu, z czego już połowa na ziemi była.
- Gdzie ty znowu wychodzisz?! Mieliśmy obejrzeć meczyk w tv stary.- no co za down. Jezu z kim ja mieszkam nie dość, że ten matoł jest głuchy to na dodatek w ogóle nie utrzymuje porządku. Poszedłem do kuchni po piwko i chciałem schować chleb, który po wczorajszej imprezie mojego kumpla leżał na kuchence. Gdy już otwierałem chlebak, myślałem, że wyjdę z siebie i stanę obok.
- Idioto!!!!- krzyknąłem na całe mieszkanie – jak mogłeś włożyć swoje śmierdzące skarpetki tam, gdzie trzyma się jedzenie?! Jesteś odrażający! Jak się nie zmienisz to przebuduję tą chatę i każdy będzie żył osobno ty neandertalczyku.- on tylko spojrzał na mnie i wrzucił do ust całą garść kukurydzy. Do dziś nie ogarniam jak wpakowałem się w to gówno biorąc tego matoła do siebie! Chyba miałem wtedy zaćmienie umysłu ,albo jeszcze inne choróbstwo mnie dopadło , nie wiem ,ale narobiłem sobie takiej kaszany, że mnie teraz coś skręca na samą myśl. Kazałem mu spakować manatki i zacząłem szukać normalnej osoby na współlokatora. Przez te castingi moja psychika poważnie się zorała! Co jeden to gorzej miał nasrane w garach od poprzednika , mózg mi się lasował jak to możliwe by po świecie chodziło tylu debili ? No tak.. Debili na świecie jest mało, ale są tak dobrze rozstawieni, że spotykam ich na każdym kroku! Po długich i ciężkich jak droga wyłożona drutem kolczastym poszukiwaniach wreszcie znalazłem kogoś godnego ze mną zamieszkać. Tyle ,że zamiast jednej osoby trafiło się więcej i tak naprawdę o wiele gorszych niż tamci idioci których odrzuciłem. Co się działo w tym przysłowiowym „domu wariatów” opowiem wam ja i później moi lokatorzy.

Opowiadanie będzie mieszanką komedii i romansu...
Traumy: Los A, Vondy, Levyrroni
Rozdziałów nie mam pojęcia ile się tu znajdzie i co ile będą...
Zapraszam do czytania...

Ahhh kochana bosko ,że to wstawiłaś ja czytam wiesz o tym co nie Smile